बाप

बाबा मी दिलेला तुला, आवाज आतला होता..
आता कुठे हा समतेचा, फुलोर दाटला होता..

पाणी आटले डोळ्यातले, तुझी आठवण येताना,
जयंतीला बा भीमा,
जनसागर लोटला होता..

भीमा तुझ्या मताची
आता हजार लोक झाली,
अजूनही आपसातला
संवाद मिटला होता..

केवढी ही गर्दी
भीमराया दर्शना तुझ्या
प्रत्येक हृदयात
तुझा चेहरा जपला होता..

थोडी खीर चाखली
सुजाताची त्याने,
नेमका तिथेच जगाला
बुध्द भेटला होता..

        सुरज खंडारे

3 thoughts on “बाप”

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *