जीवन एक जगणे नुसते सरूनगेल्या वर्षाच्या उरतील नुसत्या आठवणी हदरूनच गेले जगणे, अस्तित्वालाच दिले हादरे एका सूक्ष्म जिवा ने ढवळले अवघे विश्वच कि रे अहंकाराला मातीत मिसळला, श्वासासाठी धडपड सगळी कुठला पैसा कुठली नाती पराधीन आहे जगती हेच सिद्धझाले परतुनी निसर्गाच्या कोपण्याने हादरलीच धरती,मानवतेचा कसं लागला,माणुसकी आत्ताच समजली आनंद म्हणजे हव्यास नाही,आहे फक्त एका श्वासाची …
सरते शेवती बेरीज वजाबाकीचं गणित मला कधी जमलंच नाही सरतेशेवटी किती उरणार याचा अंदाज बांधलाच नाही उत्तरं नसतील असे प्रश्न कधी लिहिलेले आठवत नाही अंतरंगातील संवेदनशील शब्दांना कधी जखमी केलेलं ऐकिवात नाही मस्तकावरील त्या रेषेचा अर्थ डोळ्यांनी कधी वाचला नाही आणि तो अर्थ सहज कळेल एवढं हे आयुष्य व्यर्थ नाही …
वृद्धाश्रम नवसाने दिधला मुलास जन्म कुशीत घेवून केले जागरण स्वतः सोसूनी दुविधा साऱ्या दिल्या मुलासी सर्व सुविधा कधी न त्यांचे वाईट चितले पोटच्या पोरांनी खेळ मांडले स्वतःच्या घरात परके जाहले तेव्हाच बाई वृद्धाश्रम निघाले बोट धरूनी चालावया शिकविले थकल्यास खांदी उचलून घेतले त्यांनीच मोठेपणी बापासंगे दोन पाऊल चालण्यास नाकारले जन्मदात्यांचा आदर जेव्हा होतो कमी तेव्हा …
ती ती का करते उपवास मला अजूनही माहीत नाही माझा जिवंत आहे श्वास कारण त्याचं हे तर नाही.. तसा तिचा आंधळा विश्वास नाही पण न चुकता देव्हाऱ्यात पेटवते समई दोन हात नम्रतेने जोडते देवासमोर काय मागते मला कधी सांगितलं नाही… सोबत जेवताना पहिली भाकरी कधीच स्वतःच्या ताटात वाढत नाही करा सुरुवात! सहज बोलून जाते याचं …
पुढे चालत राहायचं … जर तुम्हाला कोणाचा त्रास होत असेल,तर त्या व्यक्तीला दोष देऊ नका,स्वतःला देखील देऊ नका, कारण नशीब समजायचं , आणि समजता समजता आणि पुढे चालत राहायचं …. पुढे चालता चालता मागचा भूतकाळ तुम्हाला आठवेल पण कधीतरी त्याच आठवणीत जगून मात्र पाहायचं आणि पाहता पाहता पुढे चालत रहायचं प्रेमाच्या गप्पा, ठरवलेले प्लॅन्स, काही गिफ्ट, हे कपाटातून काढून पाहून मात्र रमायच, आणि रमत गमत पुढे …
